Ο Κώστας της Κηφισιάς



Πρωτομαγιά και ξεκινήσαμε μια βόλτα προς Κηφισιά χωρίς να υπάρχει σχέδιο για φαγητό έξω. Έτσι ''to cut a long story short''...όπως λένε και οι Αγγλόφωνοι φίλοι μας, καταλήξαμε μετά από σχετική πρόταση στον ''Κώστα της Κηφισιάς''. Μία ενδιαφέρουσα πρόταση που συνδυάζει χασαποταβέρνα με οινομαγειρείο και οικογενειακή ταβέρνα. Μπαίνοντας πάντως η εικόνα θυμίζει παλιό καφενείο-ουζερί, χωρίς αυτό να είναι αρνητικό.
Τέλος πάντων μια ματιά στον κατάλογο έδινε μία ευχάριστη εικόνα στους οφθαλμούς και το μόνο που έμενε ήταν το πάντρεμα με την γεύση και την ποσότητα.

Ξεκινάμε λοιπόν με την κλασική Ελληνική ''χωριάτικη'' σαλάτα, που ήταν δροσερή και χορταστική, αλλά πολύ ''τυποποιημένη''.

Τα λοιπά ορεκτικά τυροκαυτερή και το σαγανάκι στη σχάρα μας ανοίξανε την όρεξη, χωρίς να μπορώ να πω κάτι παραπάνω, η για να χρησιμοποιήσω τη κλασική απάντηση της κόρης για το αν κάτι ήταν καλό θα πω "..χμμ καλό είναι.."


Οι δύο μικρές της παρέας που λένε πως πεινάνε συνέχεια αλλά στο τέλος με τα μάτια τους τρώνε περισσότερο από ότι με το στόμα τους, διάλεξαν κεφτεδάκια, τα οποία ήταν πολύ νόστιμα με το δυόσμο τους και όλα τα καλά τους θυμίζοντας έντονα μαμαδοκουζίνα.
Στη συνέχεια είχαμε το κοντοσούβλι που ήταν ζουμερό και καλοψημένο με λίγο παραπάνω σκορδάκι που το έκανε (για τα γούστα μου) κορυφαίο και η έλλειψη γαρνιτούρας δεν με χάλασε καθόλου.. 





Σειρά έχουν τα κεμπάπ που ήρθαν σε μία ωραία μαντεμένια πλάκα με τα συνοδευτικά τους εκ των οποίων η κομένη στα τέσσερα πίτα καλαμποκιού ήταν ευχάριστη έκπληξη μιας και συνήθως όταν υπάρχει πίτα (σουβλακίου) είναι η κλασική τυποποιημένη σταρένια. 
Μία ενδιαφέρουσα γεύση ήταν το ψαρονέφρι, το οποίο το περίμενα ψητό στη σχάρα αλλά ήρθε σε μία ωραία σάλτσα, ζουμερό και εύγευστο. 



Στο τέλος μετά από λίγη αναμονή ήρθε το χοιρομέρι, το οποίο είχε μια ενδιαφέρουσα καπνιστή γεύση και ένα πολύ κρατσανιστό και λαχταριστό λιπάκι που είναι αμαρτία να μην το χλαπακιάσεις!. Ήρθε και το γλυκάκι , κλασικός χαλβάς σιμιγδάλι (τα μικρά δεν τρελάθηκαν) τον οποίο δεν αρνηθήκαμε μιας και η τακτική του γλυκού-κεράσματος δεν πολυσυνηθίζεται στα μέρη της Πρωτεύουσας.

Οι γενικές εντυπώσεις από το μαγαζί είναι θετικές.Σε συνδυασμό ποσότητα ποιότητα και τιμές,  πιστεύω αγγίζουν το 9/10 , η εξυπηρέτηση αν και γρήγορη θα ήθελε λίγο βελτίωση, χωρίς να θέλω να επεκταθώ περαιτέρω . 

Το σίγουρο είναι ότι δεν θα φύγεις από τον Κώστα πεινασμένος και δυσαρεστημένος από τον παχύ λογαριασμό. Με 4 μπύρες 4 αναψυκτικά και δύο μεγάλα νερά δεν ξεφεύγεις από το 20άρι το άτομο (και δεν υπολογίζω τα μικρά παιδιά). Στην επόμενη επίσκεψή μου σίγουρα θα δοκιμάσω και τα μαγειρευτά. Αυτά λοιπό , ήρθε η ώρα να μασαμπουκιάσω κανένα καροτάκι και να την πέσω για ύπνο..







Σχόλια