Παραδοσιακό, Αθήνα_κέντρο

Σκέψου λοιπόν, ταλαίπωρε εκκολαπτόμενε μασαμπούκα, ένα άκρως ρεαλιστικό σκηνικό. Έχεις ξεποδαριαστεί πάνω-κάτω στην Ερμού απλά να ακολουθείς την κυρία, μέχρι να καταλήξει ότι τελικά θα ψωνίσει απ' την γειτονιά της!! Βλέπει όμως την απόγνωση και τον ιδρώτα ζωγραφισμένα στο πρόσωπό σου (κλαμένο μ@@νί το λέμε στο χωριό μου!) και σου δίνει ως ανταμοιβή το ελεύθερο να γευτείς μαζί της τζατζίκια, κοκορέτσια, κοντοσούβλια και κάθε άλλον απαγορευμένο καρπό σε φυσιολογικές συνθήκες. Τί κάνεις λοιπόν; Ξενιτεύεσαι Μάνδρα, Βάρη, Χασιά και Καλύβια; Ή ακούς τον παλιό και την ψαχουλεύεις πέριξ της πλατείας Αγ. Ειρήνης, οπότε και ανακαλύπτεις τον παράδεισο στο κέντρο της Αθήνας; Ρητορική ερώτηση... Εμείς πάντως, απλά μαζευτήκαμε 5 γενναίοι και πήγαμε εκεί που ξέραμε!

Μεταξύ Borsalino, Noel και Booze, σε ιδανικό κεντρικό σημείο, το μόνο που δεν περιμένεις είναι μαγαζί με σούβλες να γυρνάνε! Ωραίο, απλό μαγαζί, ίσως λίγο στενάχωρο μέσα αλλά ιδανικά απλωμένο έξω. Η αλήθεια είναι ότι πηγαίνοντας νωρίς το βράδυ, κατά τις 8, δεν περιμέναμε να είχε ήδη τελειώσει κάθε λογής σουβλιστός μεζές και αρχικά στραβώσαμε. Ο εκ Ιστιαίας ορμώμενος αφεντικός όμως εγγυήθηκε για τα ψητά της ώρας και μας έπεισε! 1 λίτρο τσίπουρο για αρχή, τζατζίκι, χαλούμι σχάρας και τυροκαυτερή φωτιά και λαύρα! Τιμές μερίδων μεταξύ 7-8€, όσο δηλαδή και σε συνοικιακή ταβέρνα, οπότε τίμιος μαγαζάτορας από άποψη κόστους. Εμείς όμως κρίνουμε το value for money οπότε περιμένουμε ποσότητα και γεύση ακονίζοντας μαχαίρια! Έρχονται λοιπόν τα 

κυρίως και οι απόψεις διίστανται. Σίγουρα δε διεκδικούν βραβείο καλύτερου ψησίματος. Το συκώτι και οι πανσέτες μάλιστα βρίσκονται στο όριο του ξυσίματος με το μαχαίρι! Επειδή όμως δεν τρώμε με τα μάτια (ευτυχώς) και σε πολλούς αρέσει το γκαγκανιασμένο κρέας, τις εντυπώσεις κερδίζουν τελικά το πραγματικά σουβλάκι γίγας και οι σωστές ποσότητες του φαγητού στα πιάτα. Από γεύση τελικά ευτυχώς που δεν επιμείναμε άλλο στο οφθαλμόλουτρο και πέσαμε με τα μούτρα στη μάσα χωρίς να αφήσουμε ούτε κολυμπηθρόξυλο από κρέας σε ιδανική αναλογία τιμή-γεύση-ποσότητα. Είχε και κέρασμα γλυκό στο τέλος, θυμάμαι ήταν νόστιμο αλλά όχι τί ακριβώς!! Ξέρεις, μετά αρχίσαμε να σβήνουμε με κάτι μπύρες και άλλες

μπύρες και, και.. στο τέλος χάθηκε η μπάλα. Το μόνο που θυμάμαι ήταν ένα 13 ευρώ ανά άτομο το οποίο θα ηχούσε ιδανικά στα αυτιά μου αν συνοδευόταν από αντίστοιχη απόδειξη! Και μιλάμε για κέντρο της Αθήνας! Σίγουρα δεν τιγκάραμε το στομάχι μας, εσκεμμένα όμως καθώς μετά θα ακολουθούσε προμελετημένη και γενναία μάχη στα Σερμπέτια στου Ψυρρή! Οπότε καταλαβαίνεις ότι με 20 € σίγουρα υπερκαλύπτονται οι απαραίτητες προϋποθέσεις που έχουν τεθεί από αυτό το μπλογκ για κάθε αξιοπρεπές μασαμπούκιασμα! (Βλέπε αρχικές αναρτήσεις για να μαθαίνεις!). Τελική και συνολική εικόνα, απολύτως θετική και κερδίζει επάξια μία θέση στις καρδιές μας (άκρως ρομαντικό και ποιητικό τελείωμα!).