Στα καλά καθούμενα στο Γκάζι

Συνεχίζοντας το οδοιπορικό στο Γκάζι (ή Κεραμεικό, όπως θέλεις πες το!), κατηφορίσαμε την Τεχνόπολη και βρεθήκαμε έξω από ένα πολύ ωραίο (εξωτερικά τουλάχιστον) γωνιακό μεζεδοπωλείο. Το ''Στα καλά καθούμενα'' βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το ''Βασιλίσκο'', οπότε οι συγκρίσεις θα είναι αναπόφευκτες!

Μπαίνοντας στο μαγαζί, ο χώρος σίγουρα σε κερδίζει! Και επειδή ''δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία για μια πρώτη εντύπωση'', που λεν και στο χωριό μου, ξεκινάμε μ' ένα εννιαράκι χαλαρό ως προς τη διακόσμηση! Αν και εδώ διακρίνεις μεράκι και γούστο, η διαφορά με το Βασιλίσκο είναι ότι αυτά απλώνονται σε δύο διαφορετικούς χώρους, σίγουρα πιο άνετους. Σπάει το μάτι σου, βρε αδερφέ, και μπορείς να διαλέξεις να χωθείς δεξιά ή να απλωθείς αριστερά και κάτω (παραλιακά!). 

                  


   Από την ανάγνωση του καταλόγου, σίγουρα δε περιμένεις τιμές ξεχασμένης ταβέρνας στην πλατεία του χωριού αλλά οπωσδήποτε πολύ πιο νορμάλ από απέναντι, αν αναλογιστείς και το μέρος στο οποίο βρίσκεσαι! Είπαμε, ο στόχος είναι με 50€/οικογένεια ξεκούμπωμα τζιν, ευχάριστη θολούρα από το ποτό χωρίς κανένα συμβιβασμό στη γεύση! Ξεκινάμε λοιπόν για να δούμε πως θα τα πάμε!

 

    Από ορεκτικά, είμαστε κομπλέ! Πόσο δύσκολο είναι άλλωστε να καταστρέψεις ένα τυρί σαγανάκι! Ντάκος, πατάτες, μαστέλο, κολοκυθοκεφτέδες ωραίοι. Να σταθούμε μόνο θετικά στην πληθωρική φέτα, καθώς σε μερικές ταβέρνες στη σερβίρουν τόσο λεπτή που λες ''ρε μπας και την κόβουν με κάνα lazer!''. Από κυρίως τώρα, επειδή υποσχεθήκαμε νηστεία (από κρέας μόνο, μη φανταστείς τίποτα τρελό!) ιδιαίτερη αναφορά στο ΠΕΝΤΑΝΟΣΤΙΜΟ θράψαλο και στον μπακαλιάρο με την αντρίκια σκορδαλιά παρέα! Για τα κρεατικά, η γνώμη της παρέας ξεχώρισε μακράν την χοιρινή τηγανιά, τα σκιουφιχτά με λουκάνικο όχι όμως και την μαριναρισμένη πανσέτα. Θεωρώ, πως αν πειράζεις με γαρνιτούρες ένα πιάτο κρεατικών, καλό είναι να μπορείς να καταλαβαίνεις και την αρχική γεύση του κρέατος. Μια ατυχία με το παραψημένο κεμπάπ, ξεπεράστηκε διπλωματικά από το μαγαζί, αφού τελικά δε χρεώθηκε! Στα πολύ θετικά, αφού είχαμε φάει σχεδόν το μισό πιάτο!

Κρατώντας πάντα το καλό για το τέλος (και τον ανάλογο χώρο στο στομάχι!), ήρθαν κερασμένα γλυκά, ρακόμελο και λικέρ μαστίχα σε γενναιόδωρες ποσότητες (όχι γυφτιές σε σφηνοπότηρα!)


ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ: Το μαγαζί ξεκινάει με ψημένο ψωμί, νερό σε κανάτα (όχι πονηρές χρεώσεις με εμφιαλωμένα) και σε τελειώνει με κερασμένα γλυκά και αλκοόλ σε καραφάκια. Κάπου ανάμεσα έχεις ξεκουμπώσει παντελόνι, έχεις φάει καλά και γευστικά και παίρνεις και ρέστα απ΄ το ρημαδοπενηντάευρω (ανά οικογένεια, μη ξεχνιέσαι!). Θες κι άλλα??