Αγιολί, Θεσσαλονίκη_κέντρο

Όποιος πίστεψε ότι η τριήμερη τσάρκα στην Ξεσσαλονίκη τελείωσε με ένα μόνο μασαμπούκικο άπλωμα, φυσικά και είναι γελασμένος! Και αν η πρώτη απόπειρα στη Διάβαση δε στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, πεισμώσαμε ακόμη περισσότερο και είπαμε να δοκιμάσουμε κάτι πιο εγγυημένο και δοκιμασμένο. Προσωπικά αν με αφήσεις μία μέρα ελεύθερο στη συμπρωτεύουσα το πιο πιθανό είναι να με βρεις απλά να αλλάζω τραπεζώματα για 24 ώρες συνεχόμενα (έχει συμβεί κι αυτό σε νεαρότερη ηλικία βέβαια!).

Το Αγιολί δεσπόζει σε προνομιούχο θέση της παραλίας, δίπλα στην Αριστοτέλους, με θέα το ηλιοβασίλεμα πάνω στο Θερμαϊκό (μιλάμε για πολύ ρομαντζάδα!). Ο χώρος πραγματικά εντυπωσιακός, μπαλκονάτος, άνετος, μοντέρνος και πολυεπίπεδος. Θα διαβάσεις πολλές κριτικές, ίσως διφορούμενες με μεγάλο εύρος κριτικών γι' αυτό δώσε πάλι βάση σε αυτά που θα σου πω! Το πιο σημαντικό για μια καλή αρχή είναι να ξέρεις τι να περιμένεις από ένα εστιατόριο. ΔΕΝ πας σολαρία, παλιόφιλοι απ' το δημοτικό να την πέσεις με τις ώρες για τσίπουρα και μπύρες! ΔΕΝ πας με πιτσιρίκι που στο μισάωρο  θ' αρχίσει να τρέχει ανάμεσα σε καρέκλες και τραπέζια! ΔΕΝ πας για ψητά, κοντοσούβλια και παϊδάκια! Συνεννοηθήκαμε; Αν ναι, ξεκινάμε!

Για το χώρο είπαμε. Ο κατάλογος νορμάλ από τιμές. Μερίδες 8-10€ προϊδεάζουν για τίμιο value for money αρκεί να με δικαιώσουν και οι γεύσεις. Πολύ πρωτότυπο το πιάτο με τυριά της γνωστής οικογένειας Προίκα, αν και θα ήθελα και κανά δυο ποικιλίες ακόμη (στην ίδια τιμή βέβαια!). Σαλάτα ξέρεις ότι δε δοκιμάζω αλλά αυτή με το κοτόπουλο φαίνεται και είναι, κατά κοινή ομολογία εντυπωσιακή. Ατελείωτη ρετσίνα Κεχριμπάρι σε ποτήρια δίχως πάτο και φύγαμε για τα κυρίως!
Καραμελωμένη πανσέτα με πουρέ κάτι από σέλινο. Ακούγεται με αηδιαστική γκουρμεδιά αλλά πίστεψέ με έιναι πεντανόστιμο! Μπιφτέκι του

 ΣΕΦ με σάλτσα μανιταριών που το πήραμε για τη μέση, αλλά γρήγορα το καβάντζωσα μπροστά μου, οπότε καταλαβαίνεις από γεύση πως πήγε! Φιλετίνια μοσχαρίσια ζουμερά, μαλακά και γευστικά και για μένα ακόμη που δε πλησιάζω αγελάδα ούτε στο χιλιόμετρο! Μπουτάκια κοτόπουλου με ψητά λαχανικά και χοιρινά κοψίδια που μετά από γκάλοπ βρέθηκαν εξίσου νόστιμα! Το εντυπωσιακό, εκτός από τις γεύσεις ήταν και η συνολική πρόταση σερβιρίσματος που συνδύαζε τα θέλω ενός κρεατοφαγά μασαμπούκα με τα κάπως πιο λεπτά γούστα των γυναικών της παρέας. Έχουμε ξαναπεί ότι είμαστε υπέρ των πειραματισμών στα πιάτα και των πειραγμένων γεύσεων αρκεί να ξεχωρίζει σαφώς το κυρίως στοιχείο του πιάτου, είτε είναι κρέας είτε ψάρι.

Αυτά τα ολίγα, με μπόλικη ρετσίνα (είμαστε Θεσσαλονίκη, μη ξεχνιέσαι!) κάτι σόδες, κόκα κόλες και τα σχετικά, ακριβώς με 20€ ανά άτομο. Και γιατί λοιπόν δε βάζουμε 10 στα 10, 10 με τόνο και τα σχετικά; Γιατί όλη αυτή η γευστική πτήση προσγειώθηκε απότομα με την πιο άκυρη κουβέντα που θα μπορούσα να ακούσω από σερβιτόρο στη Θεσσαλονίκη. "Να σας φέρω τον κατάλογο με τα γλυκά να διαλέξετε επιδόρπιο??''. Σιγή στην παρέα. Δε μπορεί λέμε. Και στο καπηλειό της κύρα Σούλας κάτω στα γουναράδικα ένα γ@μ@μένο παγωτό ξυλάκι στο κερνάνε!! Ρωτάμε ευθαρσώς: ''Είναι κερασμένο?'' Αρνητικό νεύμα και ξεροκατάπημα από τον σερβιτόρο!

Γενικά λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με τίμια επιλογή, σχετικά οικονομική, σε κεντρική και ειδυλλιακή τοποθεσία. Αν εξαιρέσεις τη λάθος πολιτική στο κλείσιμο το συνιστούμε ανεπιφύλακτα με τους περιορισμούς και τις προϋποθέσεις που θέσαμε στην αρχή.