New Aegli restaurant, Πόρος

Η συνταγή για μια πετυχημένη εξόρμηση στις διακοπές, που θα την θυμάστε για χρόνια, προϋποθέτει να συνδυαστούν αρμονικά πολλοί διαφορετικοί παράγοντες. Σωστή παρέα, μέρος, διάθεση, καιρός, χρήμα (γιατί όχι) κτλ κτλ. Από τα πιο σημαντικά όμως είναι σίγουρα η επιλογή βολικού και αξιοπρεπούς καταλύματος. Για το 4* New Aegli Resort στον Πόρο, που επιλέξαμε, καταθέσαμε την άποψή μας και στο TripAdvisor, μπες κ δες. Α Ψ Ο Γ Ο !! Εδώ όμως θα κρίνουμε την κουζίνα του, σαν χώρο, γεύσεις, σερβίρισμα και γενικά αν συμβαδίζει με το υπόλοιπο concept του ξενοδοχείου.

Το μέρος σίγουρα σε κερδίζει με την πρώτη ματιά. Το ξενοδοχείο κατέχει προνομιακή θέση στην παραλία Ασκέλι κ το εστιατόριο διαθέτει ομολογουμένως καταπληκτική θέα. Είπαμε όμως ότι δεν τρώμε με τα μάτια ούτε και φημίζομαι για την ρομαντοσύνη μου, οπότε τα προσπερνάω και κάθομαι αμερόληπτος. Ο κατάλογος συμβαδίζει με την κατηγορία του ξενοδοχείου, τιμές τσιμπημένες 1 με 2€ από την κυρά-Σούλα της γειτονιάς αλλά είπαμε να ξέρεις και που κάθεσαι. Δεν είμαστε και τίποτα αγροίκοι!!  Σίγουρα όμως δε σκας και μεθάς με ένα 20€ το άτομο, να ξηγιώμαστε!

Η αρχή γνωστή με το εμφιαλωμένο νερό, χύμα κρασί (αξιοπρεπές), χυμό και τα σχετικά, χωρίς όμως εντυπωσιακή είσοδο ψωμιού, ελίτσας ή έστω μιας κάποιας αλοιφής για το κουβέρ βρε αδερφέ! Αρχίζουν να με ζώνουν τα φίδια και κάτι δε μου κάθεται καλά! Και επειδή το ένστικτο του Μασαμπούκα θα το σέβεστε, η συνέχεια με επιβεβαίωσε! Η γενικότερη εντύπωση που σου έδινε το μαγαζί ήταν πως έλειπε το βασικό τιμ της κουζίνας και μπάλα έπαιζε η δεύτερη ενδεκάδα, με πιάτα πρόχειρα, χωρίς φαντασία και καμιά πρωτοτυπία. Δε ξέρω αν οι φωτογραφίες μπορούν να αποτυπώσουν την προχειρότητα του σερβιρίσματος αλλά ακόμη και οι κολοκυθοκεφτέδες ήταν ξεκάθαρο ότι ήρθαν μέσα σε λάθος πιάτο, τρία νούμερο μεγαλύτερο! Θα μου πεις τώρα από γεύση ήταν σχετικά ικανοποιητικοί, αλλά σίγουρα το όλο πακέτο δε συνάδει με τα 4 αστέρια του ξενοδοχείου και (κυρίως) με τις τιμές. Το πιάτο του γαύρου ήταν γεμάτο φιοριτούρες και πράσινα-κόκκινα (μαρούλι-ντομάτα) τσιμπράγκαλα, αφήνοντας χώρο για μια χούφτα ψαράκι (με τιμή όμως για γεμάτο!), η καρμπονάρα του μικρού, φαίνεται ξεκάθαρα ότι ήταν στεγνή και αυτό που δε βλέπεις είναι ότι ήταν και άνοστη και η χοιρινή της κυρίας άγευστη με 15 πατάτες τηγανητές,  αλλά και οπτικά να το δεις το κομμάτι ήταν σίγουρα β' διαλογής, που κανονικά το επιστρέφεις.
Αυτά, με ένα τυρί σαγανάκι, μία μπύρα και καρπούζι για κέρασμα στα 50€. NO WAY!!
    Επειδή οι κριτικές που διαβάζω για το εστιατόριο είναι από εξαιρετικές έως μέτριες, σίγουρα πάντως όχι το χάλι που αντιμετώπισα εγώ και επειδή μείναμε κατευχαριστημένοι από τη διαμονή μας εδώ, θα το θεωρήσω μια κακιά στιγμή και θα του έδινα μια τελευταία ευκαιρία σε μελλοντική επίσκεψη. Τότε όμως θα είμαι ένας ψιλιασμένος και αμείλικτος κριτής-τύφλα-να'χει-ο-Gordon Ramsay!!